Het gemiddelde verzuim bij burn-out is (volgens het CBS) maar liefst 242 werkdagen. In de praktijk komt dat neer op ruim een jaar afwezigheid. En gemiddeld ben je dan als werkgever financieel ook een ton verder. Afhankelijk van de loonkosten kan dat wat meer of minder zijn, maar het blijft een heleboel geld.
Hier leest u over het voorkomen van een burn-out. Maar wat kunnen we nou eigenlijk doen als het te laat is? Laten we het over ons heen komen, of hebben werkgevers nog wat invloed?
Aanpakken van burn-out is maatwerk
Zoals zo vaak is één antwoord niet te geven, zegt Mark de Koning van Burn inn. "Natuurlijk is het in de beginfase goed om rust te nemen. Mensen moeten hun waak-slaapritme weer op orde krijgen, de cortisol-levels moeten omlaag, et cetera. En daar is in het begin maar één medicijn voor: rust. Maar het heeft maar weinig zin om eindeloos thuis te blijven. Start zo snel mogelijk met het aanpakken van de oorzaak. En dat vraagt toch echt om maatwerk."
Geven en nemen
Maar hoe breed is dat maatwerk? "Zo breed als de oorzaken zijn. Stel dat iemand burn-out is geraakt vanwege oude jeugdtrauma’s… dan moet iemand gewoon de tijd nemen om die aan te pakken. Dat betekent niet dat hij gedurende een lange periode niet naar kantoor kan komen, maar wel dat een werkgever hem na een periode van rust de ruimte geeft om te re-integreren en aan zichzelf te werken. Als iemand elke dinsdag om vier uur naar therapie moet, dan zou je ‘m dat uurtje gewoon kunnen geven. Het is een beetje geven en nemen."
Persoonlijkheidskenmerken
In andere gevallen ligt de oorzaak van burn-out meer bij persoonlijkheidskenmerken. "Sensitieve mensen-mensen die graag voor anderen zorgen hebben een groter risico op burn-out. Die mensen zullen dus ergens moeten leren om zich op een andere manier door het leven te bewegen. En je kunt je voorstellen dat je een patroon van enkele decennia niet in een weekje doorbroken hebt. En in wéér andere gevallen moeten mensen gewoon snappen dat niet alles tegelijk kan. Ik ken een advocaat met zéér drukke baan die dacht dat-ie elk weekend 100 kilometer kon wielrennen. Tja. Daar moet dan ergens een keer het kwartje gaan vallen dat sporten op zichzelf prima is, maar dat inspanning en rust toch echt in balans moeten zijn. Natuurlijk gaat het niet om wát je doet in het leven, maar om hóe je het doet. Leef met passie, en doe wat bij je past!"
Burn-out bij de wortel aanpakken
Het probleem kan dus maar beter aan de wortel aangepakt worden. En voor werkgevers is dat ook weleens eng, realiseert De Koning zich. "Want dan kan het dus zijn dat je allerbeste medewerker besluit dat-ie iets anders moet gaan doen in het leven. Maar zélfs dat is dan nog beter dan dat het over twee jaar opnieuw gebeurt. Daarvoor is burn-out gewoon een te groot persoonlijk en financieel drama."